The Ward (2010) หวีดลั่นวอร์ด

The Ward (2010) หวีดลั่นวอร์ด

เรื่องย่อ

ดูหนัง The Ward (2010) หวีดลั่นวอร์ด หญิงสาวที่อยู่ในสถาบันถูกผีข่มขู่  คริสเตน (แอมเบอร์ เฮิร์ด) หญิงสาวผู้มีปัญหา จุดไฟเผาบ้านไร่ร้างและถูกจับกุม ตำรวจท้องที่พาเธอไปที่นอร์ธเบนด์ ซึ่งเธอได้พบกับคนไข้คนอื่นๆ ในวอร์ด ได้แก่ ไอริสผู้มีศิลปะ (ลินด์ซี ฟอนเซก้า), ซาราห์ผู้มีเสน่ห์ (แดเนียล พานาบาเกอร์), เอมิลี่ผู้ดุร้าย (มามี กัมเมอร์) และโซอี้ที่เหมือนเด็ก (ลอร่า-ลีห์) 

คริสเตนถูกนำตัวไปที่ห้องที่แทมมี่เพื่อนของพวกเขาเคยอยู่ และได้พบกับนักบำบัด ดร. สตริงเกอร์ (จาเร็ด แฮร์ริส) เธอเผยให้เห็นว่าเธอไม่สามารถจำอะไรเกี่ยวกับอดีตของเธอได้ เธอถูกโจมตีโดยร่างที่มีรูปร่างผิดปกติอย่างน่าสยดสยองซึ่งจ้องมองเธอก่อนหน้านี้ แต่เมื่อบอกพยาบาลเรื่องนี้ เธอก็ถูกวางยาและเข้ารับการบำบัดด้วยไฟฟ้าช็อตอย่างเข้มข้น ดูหนังออนไลน์

ผ่านไปประมาณสิบปีแล้วตั้งแต่จอห์น คาร์เพนเตอร์กำกับหนังเรื่องสุดท้าย และการเกษียณอายุของเขาเองนั้นเกิดจากในที่สุดเขาก็เลิกสนใจเกี่ยวกับกระบวนการสร้างภาพยนตร์ แม้ว่าเขาจะสารภาพว่าเขาหมดรักในการเล่าเรื่องภาพยนตร์แล้ว แต่เขาก็สลัดความหลงใหลนั้นทิ้งไปโดยร่วมแสดงคนละตอนในซีรีส์ทางทีวี Masters of Horror ของมิก การ์ริส ซึ่งไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาแสดงได้ดีที่สุดสองตอน ซึ่งทำให้การกำกับที่เงียบเหงาและน่าเบื่อกลับมาอีกครั้ง ใน

ที่สุดเราก็ได้ดู   ซึ่งเป็นภาพยนตร์สยองขวัญตามหนังสือเกี่ยวกับกลุ่มเด็กผู้หญิงที่มีปัญหาถูกสิ่งเหนือธรรมชาติรบกวนในขณะที่พวกเธอกำลังนั่งพักรักษาตัวในโรงพยาบาลจิตเวชในปี 1966 อย่างไรก็ตาม แฟนๆ ต่างสงสัยว่าคาร์เพนเตอร์จะกลับมาเป็นใครกันแน่ ระหว่างปรมาจารย์ที่ปฏิวัติแนวหนังสยองขวัญในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 หรือชายผู้มีผลงานสุดเจ๋งในยุค 90 ที่ทำให้เขาต้องเลิกทำหนังเรื่องนี้ไปเลย?หลังจากถูกจับในข้อหาเผาฟาร์มร้าง คริสเตน

เด็กสาวความจำเสื่อมพบว่าตัวเองกลายเป็นผู้ป่วยในโรงพยาบาลจิตเวชคูสเบย์โดยไม่เต็มใจ ซึ่งเธอถูกโยนเข้าไปอยู่ในห้องผู้ป่วยที่เต็มไปด้วยผู้หญิงที่มีปัญหาเช่นเดียวกัน ในขณะที่เธอค่อยๆ ผูกมิตรกับบางคน เช่น ไอริส ศิลปินผู้เฉื่อยชา โซอี้ที่ดูไร้เดียงสา และขัดแย้งกับคนอื่นๆ เช่น ซาราห์ เด็กสาวเจ้าเล่ห์ที่เย้ายวน และเอมิลี่จอมเพี้ยน เธอพยายามนึกถึงอดีตอย่างไร้ผลภายใต้การดูแลของดร. สตริงเกอร์ นักบำบัดผู้ใจดี จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็น Girl, Interrupted แต่ผู้

ที่กำลังรอการเปลี่ยนแปลงสไตล์ช่างไม้ไม่จำเป็นต้องรอนาน เพราะเคิร์สเตนค้นพบว่าเด็กสาวชื่อแทมมี่ซึ่งอาศัยอยู่ในห้องของเธอก่อนที่เธอจะมาถึงได้หายตัวไปอย่างลึกลับ ซึ่งเกิดขึ้นในเวลาเดียวกับที่ร่างประหลาดคล้ายศพเริ่มเล็งเป้าไปที่เด็กสาวทีละคนคริสเตนแบ่งเวลาระหว่างการพยายามหลบหนี พยายามค้นหาเรื่องราวเบื้องหลังวิญญาณร้าย และต้องรับมือกับการรักษาที่โหดร้าย (จำไว้นะว่าตอนนั้นเป็นปี 1966 ดังนั้นการรักษาด้วยไฟฟ้าจึงเป็นที่นิยมมาก) และเธอก็ตระหนักได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเชื่อมโยงกันด้วยชื่อเดียว: อลิซ ฮัดสัน

อย่างไรก็ตาม เธอควรรีบไปซะ เพราะเพื่อนร่วมห้องของเธอกำลังล้มตายอย่างยากลำบาก ไม่ว่าจะเป็นการใช้การผ่าตัดตัดสมองผ่านเบ้าตาอย่างผิดวิธี การใช้งานเครื่องช็อตไฟฟ้าอย่างไม่ระมัดระวัง หรือเพียงแค่การเชือดคอแบบโบราณ และถ้าเธอไม่รวบรวมทุกชิ้นส่วนเข้าด้วยกัน เธอจะเป็นรายต่อไป
สตริงเกอร์ตั้งใจที่จะช่วยเธอจริงๆ หรือว่าเขากำลังปิดบังบางอย่างอยู่ และถ้าเขาทำ อะไรนะ?อะไรเชื่อมโยงทุกอย่างที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้กับผู้ติดไฟที่สูญเสียความทรงจำและผู้หญิงที่อยากเป็นตัวละครจากเรื่อง The Walking Dead ที่มีผิวสีเหมือนซอมบี้ฉากหลัง?

ผู้กำกับ

จอห์น คาร์เพนเตอร์

บริษัท ค่ายหนัง

Echo Lake Entertainment
A Bigger Boat

นักแสดง

แอมเบอร์ เฮิร์ด
มามี่ กัมเมอร์
แดเนียล พานาเบเกอร์
ลอร่า-ลีห์
ลินด์ซี่ ฟอนเซก้า
มิก้า บูเรม
เจเร็ด แฮร์ริส

โปสเตอร์หนัง

รีวิวหนัง The Ward (2010) หวีดลั่นวอร์ด

 หนังเรื่องนี้สนุกว่ะ movie review th

เรื่องราวของคริสเต็นที่ตื่นมาในโรงพยาบาลในแผนกจิตเวช โดยไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ที่โรงพยาบาลนี้เธอได้พบหญิงสาวอีก 4 คนที่อยู่ร่วมแผนกเดียวกับเธอ และทุกคนก็ไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร และ เมื่อตกกลางคืน เธอมักจะได้ยินเสียงแปลกๆที่ชวนให้ขนลุก ไม่นานเพื่อนร่วมวอร์ดของเธอก็เริ่มหายไปทีละคน และ เมื่อเห็นอันตรายที่กำลังเข้ามาใกล้ตัว เธอจึงพยายามหนี แต่นั่นยิ่งทำให้เธอได้พบกับเหตุการณ์ที่น่ากลัวเกินกว่าใครจะคาดคิด

เปิดเรื่องมาก็ให้บรรยากาศมืดๆหลอนๆดี ลุ้นดี ดนตรีประกอบเพราะดี สถานที่ตัวละครก็ดูน่าสงสัยตลอดเวลา เน้นตุ้งแช่ หักมุมแบบคิดไม่ถึงเลย

6.5/10

Chayanin Tiangpitayagorn

Guilty Pleasure มาก เราชอบโครงสร้างของเรื่อง (และ, ใช่, การหักมุมเหี้ยๆ ของมันที่ทำให้เรื่องยิ่งอลังการ) ที่แข็งแรงพอที่จะทำให้เรารู้สึกโอเคกับมันได้ รู้สึกว่ามีการคิด ประเด็นเล็กๆ ชวนให้นึกถึงเรื่อง Source Code และ Moon ที่เคยเขียนไว้ แต่คาร์เพนเตอร์คงไม่ได้คิดหรอก แกแค่จะหักมุมเฉยๆ
จริงๆ คือหนังเหี้ยแบบเหี้ยจริงๆ โรงพยาบาลจิตเวชนี้มันก่งก๊ง

ไม่เห็นมีใครเหมือนคนบ้า อีพวกนี้เหมือนนักเรียนไฮสคูลมากกว่า พูดเฉลยธีมกันออกมาโต้งๆ ด่ากันก็ด่าแบบโต้งๆ จะหลอกกันก็หลอกแบบโต้งๆ ผ่านไดอะล็อก พยายามจะมีนัยก็ทำตัวน่าสงสัยซะเหลือเกิน ฉากหลอกผีตกใจก็ง่อยกระรอกหลอกแดกตังค์ นักแสดงก็เล่นกันเลวร้ายเหมือนไม่ได้อ่านบทแล้วกล้องถ่ายเลย ฯลฯ

wevegotbackissues

การเปรียบเทียบนี้อาจจะดูแปลกๆ แต่   ให้ความรู้สึกเหมือนกับการแข่งขันรีไทร์ของนักมวยปล้ำ WWE วัยชรา เห็นได้ชัดว่าวันเวลาอันรุ่งโรจน์ของเขาผ่านไปแล้ว แต่ก็ยังสามารถถ่ายทอดความทรงจำในอดีตได้เป็นอย่างดี แม้ว่าทุกคนจะไม่จำเป็นต้องสนใจก็ตาม ความจริงอันโหดร้ายของเรื่องนี้ก็คือ หากภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้สร้างขึ้นโดยชายผู้มอบอัญมณีล้ำค่าให้กับโลกอย่าง Halloween, The Thing และ They Live ก็ไม่มีใครสนใจ  เลย และเรา

คงลืมไปหมดแล้วว่ามันเคยมีอยู่จริง ถึงอย่างนั้นก็ตาม แม้ว่าจะไม่ใช่การกลับมาอย่างมีชัย แต่เป็นชัยชนะธรรมดาๆ สำหรับอาชีพที่น่าทึ่งของเขา
ขณะที่เราปรบมือช้าๆ ให้คาร์เพนเตอร์ออกจากเวทีขณะที่เขากำลังสร้างภาพยนตร์ที่คลุมเครือที่สุดในผลงานของเขา (ใช่แล้ว คลุมเครือยิ่งกว่า Memoirs Of An Invisible Man) เรามาเลือกส่วนที่ดีกันก่อน เพราะถ้าจะพูดตามตรง การวิจารณ์จอห์น คาร์เพนเตอร์ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนต้องการอาบน้ำ โชคดีที่

คาร์เพนเตอร์ดึงเอาส่วนที่เกินความจำเป็นที่ทำให้ผลงานในยุค 90 ของเขาน่าเบื่อออกมาได้ ทำให้ทุกอย่างเรียบง่าย โดยจำกัดตัวละครให้อยู่ในสถานที่เดียว และปล่อยให้เนื้อเรื่องค่อยๆ คลี่คลายไปทีละน้อย และการเลือกที่จะให้นักแสดงหลักเป็นผู้หญิงเป็นหลักนั้นชวนให้นึกถึงเวอร์ชันสลับเพศของ The Thing เล็กน้อย นักแสดงที่รับบทเป็น Danielle Panabaker (ซึ่งเคยรับบทนี้มาก่อนแล้วหลังจากปรากฏตัวในหนังรีเมค Friday the 13th เมื่อปีที่แล้ว) และ Amber

Heard ที่โด่งดังขึ้นเรื่อยๆ (ซึ่งเธอแสดงได้ดีกว่าในศาลมาก เธอดูถูกสาปให้พูดจาเพ้อเจ้อเกี่ยวกับสุนัขและผึ้งต่อยในมีมที่ดูเหมือนไม่มีวันจบสิ้น) ต่างก็แสดงได้ยอดเยี่ยมแต่ก็ไม่ค่อยน่าประทับใจ โดยแต่ละคนต่างก็ได้รับลักษณะนิสัยเพียงประการเดียวและยึดมั่นกับลักษณะนั้นอย่างขยันขันแข็ง แน่นอนว่าพวกคุณที่เคยดู  จะรู้ดีว่าทำไมสาวๆ

แต่ละคนถึงได้มีโครงร่างที่บางเหมือนภาพเหมือนในสมุดวาดรูปของ Iris แต่ถึงจะมองข้ามเนื้อเรื่องไป มีเพียง Heard และ Jared Harris ผู้เป็นสายเสียงที่นุ่มนวลเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ระบายสีนอกกรอบด้วยเหตุผลที่ฉันจะอธิบายในภายหลัง แต่เหมือนที่ฉันได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้   ทำงานได้น่าเชื่อถือพอๆ กับรถราคาสมเหตุสมผล นั่นคือจะพาคุณไปยังที่ที่คุณต้องการไป แต่ไม่มีใครจะมองซ้ำสองครั้ง

ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน The Ward (2010) หวีดลั่นวอร์ด

The Crow (2024)

Black Water Abyss (2020) มหันตภัยน้ำจืด

Wrong Turn (2003) หวีดเขมือบคน

Kumanthong (That Son Tam Linh) (2019) กุมารทอง ราคะ-เฮี้ยน

Jurassic Triangle (2024)