The Return of the Living Dead (1985) ผีลืมหลุม

The Return of the Living Dead (1985) ผีลืมหลุม

รีวิว

คอหนังโหด

The Return of the Living Dead ผลงานของผู้กำกับ แดน โอ’แบนนอน (Dan O’Bannon) ที่คนไทยรู้จักในชื่อ ผีลืมหลุม โดยเรื่องราววุ่น ๆ เกิดขึ้นเมื่อลูกจ้างประจำโกดังเก็บอุปกรณ์ทางการแพทย์ เผลอปล่อยแก๊สปริศนาสู่อากาศโดยไม่ตั้งใจ จนทำให้ศพในห้องดับจิตเกิดมีชีวิตขึ้นมาหน้าตาเฉย หากใครอยากชมหนังซอมบี้ที่ไม่น่ากลัวจนเกินไป เราขอแนะนำให้คุณดูหนังเรื่องนี้เลย

หมื่นทิพ

(7/10)

น่าจะคุ้นชื่อกันนะครับสำหรับหนังซอมบี้ชุดนี้ ซึ่งถือว่าเป็นภาคต่อกลายๆ   ผีลืมหลุม ของหนังชุด Night of The Living Dead เพราะมีการกล่าวอ้างอิงถึงอยู่ ซึ่งผมว่ามันเป็นอะไรที่น่าสนดี หนังเปิดเรื่องมาก็เป็นชายสองคนกำลังคุยกัน เนื้อหาประมาณว่าในหนัง Night นั้น สร้างโดยดัดแปลงจากเรื่องจริง ในขณะที่ความจริง คือ ยังมีซอมบี้เหลืออยู่และถูกกักไว้ในแคปซูล แล้วบังเอิญไอ้แคปซูลที่ว่าก็อยู่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขาพอดี จากนั้นเป็นไงผมคงไม่ต้องเล่าต่อนะฮะ ไอ้แคปซูลบ้านั่นเกิดรั่วและผีดิบที่ถูกกักก็หลุดออกมา ไล่ฆ่าคน จากนั้นจำนวนของพวกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คนที่ดวงดีฝีเท้าไวก็หนีตายกันไปตามระเบียบ

หนังไม่ยามเท่าไหร่ การเดินเรื่องไวดี และความสนุกก็พอสมควรคับ ที่ต้องยอมรับคือ หนังเฉลี่ยบทของแต่ละคนได้ไม่เลว เพราะแม้ว่านี่จะเป็นแค่หนังสยอง แต่เราก็ยังได้รับรู้ถึงลักษณะนิสัยของตัวละครได้ ยิ่งไปกว่านั้น ตัวซอมบี้เองก็นับว่ามีพิษสงที่สุดตั้งแต่เคยมีมา เริ่มจากการเคลื่อนไหวที่ไวยังกะเฉินหลงและมันมีสมองครับ มีหัวคิด รู้จักวางแผนหลอกคนมากิน และที่สำคัญที่สุดคือ มันพูดได้ครับ … โอ้ พระเจ้าตะเบงชะเวตี้ ซอมบี้พูดได้

ยังครับ ความร้ายกาจมันยังไม่หมด เพราะไอ้ซอมบี้ของหนังชุดนี้ ยิงที่หัวก็ไม่ตาย (ถ้าไปโผล่ใน Resident Evil ล่ะก็ จิลล์ก็จิลล์เถอะครับ ได้ตายคาเกาะอกแน่ๆ) วิธีเดียวที่จำกำจัดมันได้คือ ต้องถล่มมันให้เป็นจุล เผาให้มอดน่ะว่างั้นเถอะ Dan O’Bannon กำกับเรื่องนี้เป็นครั้งแรก ซึ่งแน่ล่ะครับว่าส่วนต่างๆ ยังไม่ลงตัวนัก แต่ด้วยความเป็นหนังสยองเอาแหวะอย่างเดียว จึงพออภัยได้ ผมว่ามัน แปลกเหมือนกัน ตรงที่ในหนังสยองเกรดบีเก่าๆ

มันค่อนข้างดูมีระดับกว่าหนังเกรดบีสมัยนี้มากมายนัก เพราะเรื่องนี้ทุนก็ไม่ได้สูงอะไร แต่จังหวะจะโคนมันไหลลื่น น่าดูน่าติดตาม ก็ไม่เข้าใจล่ะครับว่าทำไม เพราะค่าเงินสูงขึ้นมั้งครับ เม็ดเงินเลยใช้ได้น้อยลง ทำให้หนังทุนต่ำเก่าๆ  The Return of the Living Dead (1985) ผีลืมหลุม สร้างสรรค์ อะไรได้มากกว่ายุคนี้ ใช้เงินได้คุ้มกว่าอะไรทำนองนั้น โดยรวม มันก็คือหนังซอมบี้อ้ะคับ จะเอาอะไรล่ะ มันก็ได้แค่นั้นแหละ ฉากสยองตื่นเต้น น่ากลัว ก็มีมาเสิร์ฟตลอด บอกตรงๆ ว่าผมชอบมากกว่า Resident Evil อีกนะคับเนี่ย เพราะเรื่องนี้มีฮาด้วย สยองก็ด้วย ลุ้นดี

JimmyLoneWolf

✨8/10

ฉันดูหนังเรื่องนี้ตอนอายุประมาณ 9 หรือ 10 ขวบ และฉันจำได้ว่าตอนนั้นชอบดูหนังเรื่องนี้มาก แต่น่าเสียดายที่เวลาไม่ได้ช่วยอะไรกับหนังส่วนใหญ่ที่ฉันเคยดูตอนเด็กๆ ลองนึกดูว่าฉันจะแปลกใจแค่ไหนเมื่อรู้ว่า Return of the Living Dead ไม่เพียงแต่สนุกเท่าตอนที่ดูครั้งแรกเท่านั้น แต่ยังสนุกกว่าด้วยซ้ำ!!

ก่อนอื่นเลย นี่ไม่ใช่หนังสยองขวัญจริงจัง มันควรจะดูเป็นหนังตลกเท่านั้น เมื่อมองจากมุมนี้แล้ว องค์ประกอบของความสยองขวัญก็จะถูกแทรกเข้ามาอย่างแนบเนียน จนตอนท้ายเรื่อง เราเกือบจะเริ่มรู้สึกขยะแขยงตัวเองที่หัวเราะเยาะคนพวกนี้ ฉันบอกว่าเกือบเพราะการตัดสินใจโง่ๆ  ดูหนังออนไลน์ ไม่กี่ครั้ง (จะดีถ้าหนังไม่จบด้วยฟุตเทจที่นำกลับมาใช้ใหม่) ทำให้หนังตลกสยองขวัญที่ดีที่สุดและน่ารำคาญที่สุดเท่าที่เคยมีมากลายเป็นหนังที่ยอดเยี่ยมได้

พูดตามตรง ฉันท้าให้ใครก็ตามหาหนังสยองขวัญผสมตลกที่เรียกเสียงหัวเราะ เลือดสาด ความน่ากลัวแบบจริงใจ และผสมผสานกับสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นการแสดงที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นในหนังสยองขวัญผสมตลก (ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหนังจากยุค 80 เลย!)

เจมส์ คาเรน คลู กูลาเกอร์ และดอน คาลฟา ขโมยซีนหนังเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยการแสดงที่เรียกเสียงหัวเราะได้สุดเสียง  ผีลืมหลุม ฟังบทพูดแล้วสังเกตคำพูด คนเหล่านี้เป็นมืออาชีพ! ใครก็ตามที่คิดจะเรียกการแสดงของพวกเขาว่า “แข็ง” ชัดเจนว่าไม่รู้เลยว่าหนังสยองขวัญผสมตลกมักจะตกหลุมพรางอย่างไร ส่วนตัวแล้ว

ฉันนึกถึงฉากโอดีเอ็มจาก Pulp Fiction ตลอดเวลา ความไร้สาระผสมกับความตึงเครียดนั้นคล้ายกันอย่างน่าขนลุก ทารันติโน (ซึ่งยอมรับว่าเป็นแฟนหนังซอมบี้) ต้องเคยดูหนังเรื่องนี้แน่นอนตั้งแต่เข้าฉายครั้งแรก กูลาเกอร์โดยเฉพาะแสดงได้ยอดเยี่ยมมาก เขาเหมือนครูฝึกงานที่หมดไฟต่อสู้กับซอมบี้!! ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสมบัติล้ำค่าที่ซ่อนเร้นอยู่ในประเภทภาพยนตร์ที่มักเต็มไปด้วยความธรรมดา

TheLittleSongbird

✨8/10

นี่ก็พูดมากเหมือนกัน เพราะสำหรับฉันแล้ว นี่เป็นภาพยนตร์เรื่องเดียวจากภาพยนตร์ Return of the Living Dead ทั้ง 5 เรื่องที่มีมาตรฐานดีกว่าปกติ ภาคต่อของเรื่องต่างๆ มีคุณภาพแตกต่างกันไป โดยภาค 2 และ 3 ถือว่ารับได้ แต่มีปัญหาอยู่บ้าง ส่วนภาค 4 (Necropolis) และ 5 (Rave to the Grave) ถือว่าแย่กว่าเล็กน้อย และเป็นหนึ่งในภาคต่อที่แย่ที่สุดเท่าที่มีมา อย่างไรก็ตาม ภาคดั้งเดิมเป็นภาพยนตร์ที่น่าชมมาก โดยมีข้อบกพร่องเพียงเล็กน้อยที่แทบจะสังเกตไม่เห็นท่ามกลางสิ่งดีๆ มากมาย

นี่เป็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดในซีรีส์นี้อย่างแน่นอน ถ่ายทำอย่างมีสไตล์และมีแสงที่สวยงาม มีบรรยากาศที่น่ากลัวอย่างยอดเยี่ยม พร้อมฉากบรรยากาศ เอฟเฟกต์เหนือระดับ และการแต่งหน้าที่ยอดเยี่ยมสำหรับซอมบี้ มีเพลงประกอบสุดมันส์ของยุค 80 ที่ยังคงฟังดูดีและหลอนมากกว่าจะน่าเบื่อ และแทนที่จะเป็นเพลงประกอบที่มีคุณภาพล้าสมัยอย่างที่ควรจะเป็น เพลงประกอบกลับทำให้เราคิดถึงยุค 80

เช่นเดียวกับบทภาพยนตร์ที่ทั้งตลกและชาญฉลาดที่ไม่ฝืน ไม่ลงรายละเอียดมากเกินไป และยังมีคำพูดที่น่าจดจำ (ซึ่งฉันไม่คิดว่าภาคต่อเรื่องใดทำได้ และเป็นสิ่งที่ภาค 4 และ 5 ได้แต่ฝันว่าจะทำได้) และเรื่องราวที่ดูเหมือนว่าจะมีแนวคิดที่น่าเบื่อ แต่ให้ความรู้สึกสดใหม่ในการดำเนินเรื่อง มีช่วงเวลาตลกๆ มากมาย และมีช่วงเวลาที่น่ากังวลและน่ากลัวในจำนวนที่เท่ากัน

mungflesh

✨8/10

ROTLD เป็นกรณีหายากที่ความสยองขวัญมาผสมผสานกับความตลกได้ผลดี ด้วยบทพูดคลาสสิกบางบท เช่น “คุณต้องตีสมอง” และ “ระวังปากไว้ไอ้หนู ถ้าชอบงานนี้” หนังเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ เพราะไม่ได้พึ่งพาแต่ความรุนแรงหรือความโง่เขลาเท่านั้น บทหนังเขียนได้ดีมาก

ROTLD ยกย่อง “Night of the Living Dead” ของจอร์จ โรเมโร แต่เบี่ยงเบนไปจากซอมบี้ที่เดินช้าๆ ของหนังคลาสสิกปี 1968 และให้ซอมบี้สุดยอด “ต้นฉบับ” (เช่น ก่อน 28 วันต่อมาหรือการสร้าง Dawn of the Dead ใหม่) แทน ซึ่งจัดการได้ยาก! ปัญหานี้น่าสนใจสำหรับบทหนังที่จะแก้ไข ซึ่งฉันคิดว่าทำได้ด้วยสไตล์ในตอนจบของหนัง

ตัวละครค่อนข้างคาดเดาได้และมีมิติเดียว ยกเว้นคู่เอกที่เปิดตัวในตอนต้นของหนัง แต่บางทีนั่นอาจเป็นข้อบกพร่องเพียงอย่างเดียว สิ่งที่ฉันชอบเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้จริงๆ ก็คือ แม้จะไม่ได้เต็มไปด้วยความรุนแรงทั้งหมด แต่ก็ยังสามารถจัดการได้ดีเยี่ยมด้วยโครงเรื่องที่สมบูรณ์แบบ ฉันหมายถึงว่ามีบางสถานการณ์ที่คุณพบว่าตัวเองพูดว่า “นั่นมันโง่” หรือ “พวกเขาจะไม่ทำแบบนั้นหรอก” เป็นต้น ซึ่งหายากมากในทุกวันนี้ในประเภทสยองขวัญ/นิยายวิทยาศาสตร์

ดราม่าและระทึกขวัญ เป็นต้น เป็นประเภทที่ทำได้ง่ายมาก เพราะสิ่งที่ต้องทำก็คือทำให้เราเชื่อว่าความเป็นจริงคือเรื่องจริง ในทางกลับกัน หนังสยองขวัญต้องทำให้เราเชื่อว่าสิ่งที่ไม่จริงที่มันแสดงออกมาคือเรื่องจริง และนั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป  เป็นหนังตลก บ้าๆ บอๆ ฉลาด และเหนือสิ่งอื่นใดคือความบันเทิง หากคุณสามารถทนดูเนื้อหาที่บิดเบือนได้ ส่วนตัวแล้ว ฉันชอบหนังประเภทนี้

ผู้กำกับ

• Dan O’Bannon

บริษัท ค่ายหนัง

• Cinema ’84

นักแสดง

• Clu Gulager
• James Karen
• Don Calfa
• Thom Mathews
• Beverly Randolph
• John Philbin
• Jewel Shepard

โปสเตอร์หนัง

เรื่องย่อ

เมื่อพนักงานสองคนที่โกลาหลด้านการแพทย์ในโกดังเวชภัณฑ์ปล่อยก๊าซพิษขึ้นสู่อากาศโดยไม่ได้ตั้งใจ ไอระเหยดังกล่าวทำให้คนตายฟื้นขึ้นมาอีกครั้งราวกับซอมบี้ เมื่อสองพนักงานบักที่คลังสินค้าทางการแพทย์ตั้งใจปล่อยก๊าซพิษในอากาศ,  ผีลืมหลุม ไอระเหยทำให้คนตายเพิ่มขึ้นอีกครั้งเป็นซอมบี้เรื่องราวอันแสนวุ่นวายซอมบี้ลุกเพียงไม่ถึงวันเริ่มต้นที่การรับงานของเฟร็ดดี้ (Thom Mathews) ที่กำลังรับฟังแฟรงค์ (James Karen) ถึงระเบียบการควบคุมการทำงานต่างๆที่โกดังเก็บอุปกรณ์การแพทย์

ระหว่างที่ทั้งคู่หาเรื่องคุยอยู่นั้นเองแฟรงค์ได้ชวนคุยถึงเรื่องของต้องห้ามที่เก็บไว้ชั้นใต้ดินที่มีที่มาอันได้น่าสงสัย และบางอย่างที่เกิดขึ้นจริงแต่ถูกเก็บไว้เป็นความลับ ซึ่งสิ่งนั้นได้ตกมาอยู่ในโกดังแห่งนี้อย่างบังเอิญ เพราะคิดว่าเป็นการทำงานผิดพลาดของกองทัพที่ไม่รอบคอบ ด้วยที่ว่าความอยากรู้นี่แฟรงค์จึงอยากให้เฟร็ดดี้ไปดูกับตาเพื่อให้เชื่อว่านี่เป็นของอันตรายเมื่อครั้งอดีตเคยทำมาก่อน

ทีแรกก็ถังเหล็กธรรมดา เมื่อเปิดมากลับเป็นหน้าตาของคน และเป็นไปได้ว่านั้นเป็นถังที่เก็บคนเอาไว้ทั้งถัง หนึ่งคนต่อหนึ่งใบ ทว่าเกิดข้อผิดพลาดเมื่อจู่ๆถังได้เกิดรั่วออกมา พ้นแก๊สลอยฟุ่งไปตามท่ออากาศ จากส่วนของแก๊สปริศนานี่เองที่ทำให้ห้องเก็บศพที่มีศพไว้ศึกษาเกิดมีชีวิตขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ สร้างความวุ่นวายน่าใจหายไปกันทั้งคู่ ทำให้ต้องเรียกหัวหน้า (Clu Gulager) มาช่วยเหลือ ซึ่งมันบานปลายเกินช่วยซะแล้ว

ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน

Too Old for Fairy Tales 2 (2024) เทพนิยายไม่ใช่ของเด็กโต 2

Dreaming of a Freaking Fairytale (2024) ฝันที่ไม่กล้าฝันของยัยซินเดอเรลล่า

DragonHeart 2 A New Beginning (2000) ดรากอนฮาร์ท 2 กำเนิดใหม่ศึกอภินิหารมังกรไฟ

Eat Drink Man Woman (1994) ชิวหาไร้รส

Eighth Grade (2018) เกรดแปด สัปดาห์วุ่นวันพ้นวัย