เรื่องย่อ : Run (2020) มัมอำมหิต ดูหนังออนไลน์ หนังใหม่ ดูหนังHD ดูหนังฟรี MovieHD24 หนัง2024 หนังออนไลน์ Full HD
ดูหนัง Run (2020) มัมอำมหิต Chloe วัยรุ่นที่ถูกจำกัดให้ใช้รถเข็น ได้รับการศึกษาหนังสือจากที่บ้านโดย Diane แม่ของเธอ ในไม่ช้า Chloe ก็เริ่มสงสัยในตัวแม่ของเธอ และเริ่มสงสัยว่าเธออาจจะเก็บงำความลับดำมืดไว้ไดแอน เชอร์แมนให้กำเนิดลูกสาวคลอดก่อนกำหนด ซึ่งเธอไปดูนอนอยู่ในตู้อบ โดยมีเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลรายล้อมอยู่ หลายปีต่อมา ไดแอนใช้ชีวิตอย่างเงียบ ดูหนังออนไลน์
สงบกับโคลอี้ ลูกสาววัยรุ่นของเธอ เนื่องจากสถานการณ์ที่เกิดของ Chloe เธอต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ hemochromatosis หอบหืด และเบาหวาน รวมถึงอัมพาตบางส่วนที่ขาของเธอ เธอใช้รถเข็น ทานยาหลายชนิดทุกวัน และแม่ของเธอสอนหนังสือที่บ้านเช้าวันหนึ่ง ขณะที่มองดูถุงใส่ช็อกโกแลต Chloe ก็พบขวดยาสีเขียวที่มีชื่อของไดแอนอยู่บนฉลาก อย่างไรก็ตาม เมื่อ
Chloe ตรวจสอบขวดในเวลาต่อมา เธอพบว่าฉลากที่มีชื่อของเธอถูกติดไว้ทับต้นฉบับ โคลอีพยายามค้นคว้าชื่อยาเม็ดนี้ ซึ่งก็คือไทรจอกซิน แต่พบว่าบ้านหลังนี้ไม่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต โดยไม่รู้ว่าไดแอนกำลังเฝ้าดูเธออยู่ วันรุ่งขึ้น โคลอี้กดหมายเลขสุ่มจากโทรศัพท์ในห้องนอนของแม่เธอ และขอให้คนแปลกหน้าที่รับสายช่วยค้นหายา เขาบอกเธอว่ามันเป็นยารักษาโรคหัวใจ และรูปภาพของยาทั้งหมดมี
เม็ดยาสีแดงเล็กๆผู้หญิงคนหนึ่งชื่อไดแอน เชอร์แมนให้กำเนิด ทารก คลอดก่อนกำหนดซึ่งเธอไปดูแลทารกในตู้ฟักไข่โดยมีเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลรายล้อมอยู่หลายปีต่อมา ไดแอนใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับโคลอี ลูกสาววัยรุ่นของเธอ เนื่องจากสถานการณ์ในช่วงที่เธอเกิด โคลอีจึงต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะฮี โมโค รมาโทซิสหอบหืดและเบาหวานรวมถึงอัมพาตที่ขา เธอต้องนั่งรถเข็น
รับประทาน ยาหลายตัวทุกวัน และ ให้แม่ สอนลูกที่บ้านโคลอีปรารถนาที่จะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยซึ่งไดแอนดูเหมือนจะสนับสนุน แต่ไม่ได้รับการตอบรับใดๆ สำหรับการสมัครของเธอเช้าวันหนึ่ง ขณะที่กำลังดูถุงของชำเพื่อหาช็อกโกแลตโคลอีพบ ขวดยาสีเขียวที่มีชื่อของไดแอนติดอยู่บนฉลาก อย่างไรก็ตาม เมื่อโคลอีตรวจสอบขวดยา ในภายหลัง เธอกลับพบว่าฉลากที่มีชื่อของเธอถูกแปะทับบนขวด
เดิม เธอพยายามค้นหาชื่อของยา—Trigoxin—แต่พบว่าบ้านไม่มีการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต โดยไม่รู้ว่าไดแอนกำลังเฝ้าดูเธอโดยถอดปลั๊กเราเตอร์ออก วันรุ่งขึ้น โคลอีโทรไปยังหมายเลขสุ่มจากโทรศัพท์ในห้องนอนของแม่เธอ และขอให้คนแปลกหน้าที่รับสายค้นหายา เขาบอกเธอว่าเป็นยารักษาโรคหัวใจ และรูปถ่ายของยาทั้งหมดแสดงเม็ดยาสีแดงขนาดเล็ก
ต่อมา โคลอีแกล้งทำเป็นไปเข้าห้องน้ำที่โรงหนัง รีบวิ่งไปที่ ร้านขายยา ที่อยู่ใกล้ ๆ ฝั่งตรงข้าม เภสัชกรที่โต๊ะเปิดเผยว่ายาเม็ดสีเขียวนั้นเป็นยาคลายเครียดที่เรียกว่า Ridocaine ซึ่งได้รับการอนุมัติให้ใช้เฉพาะกับสุนัข เท่านั้น และหากมนุษย์กินเข้าไป อาจทำให้ขาของสุนัขเป็นอัมพาตได้ โคลอีเริ่มหายใจแรงก่อนที่ไดแอนจะวิ่งเข้ามาและใช้ยาสงบประสาทเพื่อพาเธอกลับบ้าน
โคลอีตื่นขึ้นบนเตียงและพบว่าประตูห้องนอนของเธอถูกล็อคจากภายนอก ในขณะที่ไดแอนออกไปทำธุระข้างนอก เธอหนีออกจากห้องโดยลากตัวเองขึ้นไปบนหลังคา ในที่สุดก็ไปถึงห้องนอนของแม่และทุบหน้าต่างด้วยหัวแร้งและน้ำเธอเริ่มมีอาการหอบหืดกำเริบและแทบจะคลานกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อหยิบยาพ่นเธอพยายามใช้ทางลาดสำหรับรถเข็นอัตโนมัติเพื่อลงไปชั้นล่าง แต่พบว่าไดแอนตัดสายไฟ เธอถูกบังคับให้โยนรถเข็นของเธอลงบันไดและล้มลงโดยไม่ได้ตั้งใจ ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ยังค้นพบว่าเธอขยับนิ้วเท้าข้างหนึ่งได้ เนื่องจากไม่ได้กินริโดเคนในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
อนีช ชาแกนตี้
Summit Entertainment
Lionsgate
Search Party Productions
ซาราห์ พอลสัน
เคียร่า อัลเลน
Run แฟนพันธุ์แท้ : หนังสยองขวัญ
8.5/10
โอ้ยยยย… กดดัน ลุ้นมากกกกก หายใจไม่ทั่วท้อง แอดปวดฉี่ยังต้องอั้นไว้ ขอดูให้จบก่อน…
หลายคนคงรู้เรื่องราวเบื้องต้นของหนังเรื่องนี้มาคร่าวๆแล้วว่า จะเล่าเกี่ยวกับ แม่อำมหิตกับลูกสาวพิการที่ต้องนั่งวีลแชร์ หนังที่ฟาดคะแนนจากนักวิจารณ์สูงลิบลิ่วเฉียด 100% ผลงานเรื่องใหม่จากผู้กำกับ Searching
หลังจากที่แอดได้ดูแล้ว เออ…ก็สมแล้วที่ได้คะแนนเยอะ คือตัวหนังอะเหมือนจะไม่มีอะไร เนื้อเรื่องง่ายๆธรรมดาๆ แต่มันกับทำให้เราอยากติดตามเรื่องราวของสองแม่ลูกคู่นี้ไปเรื่อยๆ หนังเปิดเรื่องมาได้น่าติดตามตั้งแต่ต้นที่เด็กเกิดไปจนจะจบที่เด็กพยายามหนีเลย ชีวิตลูกสาวพิการเดินไม่ได้ เป็นโรคสารพัด ต้องกินยาประจำ กับแม่ที่ดูเหมือนจะมีปัญหาทางจิต เป็นห่วงและรักลูกมากๆ อาหารการกินผักเผิกต่างๆนางจัดแจงให้ลูกสาวทั้งหมด อาหารขนมอะไรที่จะส่งผลเสียต่อร่างกายของลูกนางห้ามหมด ถ้าลูกอาการดีถึงกินได้
คือเอาเป็นว่านางดูแลลูกได้ดีและเข้มงวดมาก เรื่องราวมันก็เล่าเรื่องของแม่ลูกคู่นี้มาเรื่อยๆมันมาพีคก็อีตรงลูกสาวจะเข้ามหาลัยนี่แหละ อยากมีชีวิตของตนเอง ไม่ใช่จะต้องพึ่งแม่ตลอดเวลา ประกอบกับลูกสาวก็มาจับความผิดปกติในตัวของแม่ได้ ตั้งแต่เรื่องยา ไปจนถึงเหตุการณ์อื่นๆที่ตามมามากมาย สร้างปมในใจให้ลูกสาวจนต้องสืบประวัติแม่ตัวเอง ยิ่งสืบยิ่งสงสัยในตัวของแม่มากเท่าไร นางก็ยิ่งพบความผิดปกติมากขึ้นเท่านั้น จนสุดท้ายแน่ใจแล้วว่า แม่คนนี้ไม่ใช่แม่ที่แสนดีอีกต่อไป สงครามประสาทระหว่างแม่ลูกเลยเริ่มต้นขึ้นในบ้าน
เล็กๆระดับความระทึกลุ้นใจหายใจคว่ำค่อยๆเพิ่มระดับขึ้นเรื่อยๆ จะหนีแม่ยังไงให้พ้นทั้งที่เดินไม่ได้ มันเป็นอะไรที่บีบคั้นอารมณ์มาก นั่งดูไปใจเต้นรัวไป ละสายตาไม่ได้จริงๆ เออ..ถึงแม้ยัยลูกสาวจะพิการแต่นางก็ฉลาดเและมีไหวพริบดีมากเช่นกัน ส่วนแม่เองก็ตามเกมทันเกือบตลอด ลูกจะทำอะไรอย่างไรแม่พร้อมสแตนบายตั้งรับได้หมดเลยจ้า ชั่งเป็นคู่แม่ลูกที่เหมาะสมจริงๆ
จนเรื่องราวมาถึงจุดจบที่คุณอาจคาดไม่ถึง อยากรู้ไหมละว่าจะเกิดอะไรขึ้นไปดูกันเองแล้วกัน..ออ..เกือบลืม ที่ต้องชมเลยคือ นักแสดงนำของเรื่อง ทั้งแม่และลูกเล่นได้ตราตรึงมาก คนแม่ Sarah Paulson ไม่ต้องบอกก็พอจะรู้อยู่แล้วว่านางเทพจริง คือเล่นได้สะพรึงมาก ไอ้แนวจิตๆ ซ่อนปมซ่อนความอำมหิตไรงี้นางตีบทแตกกระจาย และเรื่องนี้ก็ทำได้ดีเหมือนเดิม ไม่ผิดหวังเลยจ้า อีกคนลูกสาวอย่าง Kiera Allen กับหนังยาวเรื่องแรก ในชีวิตจริงของนางเป็นสาวพิการนะ ในหนังก็ต้องมารับบทสาวพิการเหมือนกับชีวิตจริงด้วย ถือว่าเล่นได้ดี เล่นตอบโต้กับ Sarah Paulson สะเชื่อเลยว่าเป็นแม่ลูกกัน แอคติ้งนางดีมากก
เล่าเรื่องราวความระทึกผ่านความสัมพันธ์ของแม่ลูกสองคน ที่ลูกสาวได้เริ่มล่วงรู้ถึงความลับดำมืดของแม่ตัวเองที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ผ่านความปกติ จากบ้านที่เคยอบอุ่น แปรเปลี่ยนเป็นคุกกักขังไม่ให้เธอไปไหน นำไปสู่การพยายามหนีเอาชีวิตรอดที่เต็มไปด้วยอุปสรรคจากแม่ผู้ทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้ลูกสาวหนีพ้นไปจากชีวิตของเธอได้ มันเลยกลายเป็นหนังเขย่าขวัญจิตวิทยาที่พูดถึงทั้งเรื่องของความรัก ครอบครัว ชีวิตวัยรุ่น จนถึงเอาตัวรอดด้วยมันสมอง และสัญชาตญาณของตัวเอง พร้อมๆกับการค้นหาความจริง เบื้องหลังชีวิตของแม่ และความสัมพันธ์แปลกประหลาดของเธอกับลูกที่อาจนำไปสู่ผลลัพธ์เกินกว่าจะรับมือได้
เราชอบที่มันเป็นความสัมพันธ์ของแม่ลูก แม่ที่รักลูก ดูแลลูก แต่เธอก็มีความลับบางอย่างที่ลูกไปพบเข้า และมองเธอเปลี่ยนแปลงไป สิ่งต่างๆที่เธอมอบให้จึงกลายเป็นความสยองต่อลูกสาว มันพูดถึงความรักที่ล้ำเส้น ความรักที่ถูกแสดงออกอย่างน่ากลัว ความรักที่ควรจะทำให้รู้สึกดีแต่กลับเป็นความทุกข์ของอีกฝ่าย ซึ่งเราว่ามันน่าสนใจดี ดูซับซ้อนน่าค้นหาทั้งตัวละครของแม่ ลูก และประเด็นใจความสำคัญของเรื่อง (ซึ่งเราเองก็ยังไม่รู้ว่าความลับของแม่คืออะไร รู้เพียงว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นยืนอยู่บนคำโกหกที่ลูกสาวไม่เคยรับรู้)
จะเข้าฉายวันที่ 26 พฤศจิกายนนี้ นี่คือผลงานเรื่องล่าสุดของผู้กำกับ และผู้สร้าง Searching (2018) หนังระทึกขวัญทะเยอทะยานที่คราวนี้จะพาเราไปเปิดประสบการณ์ครั้งใหม่ ที่ไม่ได้อยู่แค่ในหน้าจอคอมอีกต่อไป จัดว่าเป็นอีกหนึ่งโปรแกรมประจำปีนี้ที่อยากดูสุดๆ คาดหวังมากๆว่ามันจะเซอร์ไพรซ์ (ซึ่งหนังน่าจะกั๊กหลายๆดีเทลไว้พอสมควรเลย)
ข้างนอกถนน โคลอีเห็นรถไปรษณีย์และรีบวิ่งไปหยุดรถ เธออธิบายสถานการณ์ของเธอให้ทอมพนักงานไปรษณีย์ฟัง ซึ่งตกลงที่จะช่วยเธอ ไดแอนจอดรถและโคลอีขอให้ทอมติดต่อตำรวจอย่างไรก็ตามเขาเผชิญหน้ากับไดแอนและบอกว่าเธอไม่สามารถพาโคลอีกลับบ้านได้ ในขณะที่กำลังปิดรถตู้เพื่อพาโคลอีไปที่สถานีตำรวจไดแอนก็ปรากฏตัวขึ้นทันใดและแทงทอมที่คอด้วยเข็มฉีดยา โคลอีหายใจแรง
อีกครั้งและหมดสติเมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธออยู่ในห้องใต้ดินของบ้าน โดยมีรถเข็นของเธอถูกโซ่ล่ามไว้กับเสาเหล็ก ในขณะที่ไดแอนลากร่างของทอมไปตามทางเดินขณะอยู่ที่ห้องใต้ดิน โคลอีพบรูปถ่ายในวัยเด็กของเธอ ซึ่งแสดงให้เห็นขณะที่เธอกำลังเดิน ใบมรณบัตรของเด็กหญิงชื่อโคลอีซึ่งเสียชีวิตเมื่อสองชั่วโมงสิบเอ็ดนาทีหลังคลอด และบทความเกี่ยวกับคู่สามีภรรยาที่ลูกถูกขโมยไปจากโรงพยาบาล
เดียวกัน เธอยังพบจดหมายตอบรับเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่ซ่อนไว้จากเธอ เมื่อไดแอนเข้ามา โคลอีกล่าวหาว่าเธอวางยาพิษเธอและต้องการความจริง ไดแอนยืนกรานว่าทุกอย่างที่เธอทำไปคือช่วยเหลือและปกป้องโคลอี โดยอุทานว่าเธอช่วยเธอไว้ ไดแอนจึงเติมทินเนอร์สีลงในกระบอก ฉีด โดยบอกว่ามันจะทำให้เธอลืมไป โคลอีตกใจกลัวและคลานหนีและขังตัวเองอยู่ในตู้เสื้อผ้า จากนั้นเธอก็กลืน
ขวดออร์กาโนฟอสเฟตทำให้ไดแอนต้องรีบพาเธอไปโรงพยาบาลโคลอี้ตื่นขึ้นบนเตียงในโรงพยาบาล เธอ ใส่ท่อช่วยหายใจและแทบจะขยับตัวไม่ได้ ไดแอนยืนกรานว่าต้องปล่อย “ลูกสาว” ของเธอ แต่แพทย์ปฏิเสธจนกว่าโคลอี้จะได้รับการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตโคลอี้ส่งสัญญาณไปยังพยาบาลซึ่งนำดินสอสีและกระดาษ มาให้เธอ ขณะที่โคลอี้พยายามเขียนคำว่า “แม่” บนกระดาษ ก็มี
การเรียก รหัสสีน้ำเงินและพยาบาลก็รีบออกไป ไดแอนถือปืนพกแล้วแอบเข้าไปและมัดโคลอี้ไว้กับรถเข็นเพื่อหลบหนี พยาบาลพบว่าเตียงว่างเปล่าและแจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาล ขณะที่ไดแอนพยายามหาทางออก โคลอี้สามารถขยับเท้าและยึดเก้าอี้ให้อยู่กับที่ ไดแอนขอร้องให้เธอกลับบ้านกับเธอ แต่โคลอี้ตอบว่าเธอไม่ต้องการเธอแล้ว ไดแอนเล็งปืนไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พร้อมตะโกนว่า “เราจะกลับบ้าน!” ขณะที่เธอถูกล้อมมุมและถูกยิงที่แขน ทำให้เธอตกบันได
เจ็ดปีต่อมา โคลอียังคงต้องใช้รถเข็นของเธอ แม้ว่าจะสามารถเดินเป็นระยะทางสั้นๆ โดยใช้ไม้เท้า เธอไปเยี่ยมไดแอนที่สถานกักขังซึ่งถูกจำกัดให้นอนอยู่บนเตียงในหอผู้ป่วย โคลอีจึงพูดถึงชีวิตที่เธอสร้างขึ้นเอง: สามีของเธอ อารา ลูกสาว แอนนี่ และงาน เธอพูดถึงว่าแอนนี่ชอบปู่ย่าตายายมากกว่า ซึ่งนัยว่าโคลอีได้กลับมาอยู่กับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด เธอ แล้ว เธอหยิบยาริโดเคนห่อพลาสติกสามเม็ดที่ซ่อนอยู่ใต้ลิ้นของเธอออกมา และบอกไดแอนว่าเธอยังคงรักเธอ ก่อนที่จะขอให้เธออ้าปากกว้างๆ
The Craft Legacy (2020) วัยร้าย ร่ายเวทย์