De Lovely (2004) บทเพลงรักเพื่อชีวิต

De Lovely (2004) บทเพลงรักเพื่อชีวิต

เรื่องย่อ

ดูหนัง De Lovely (2004) บทเพลงรักเพื่อชีวิต วิตของโรลและลินดา พอร์เตอร์เคยมีความสุขมาตลอด แม้ความกระหายในการใช้ชีวิตของโคลจะทำให้ชีวิตแต่งงานของพวกเขามีปัญหา แต่ลินดาก็ยังเป็นยอดรักของเขาอยู่เสมอ พวกเขาจึงกลายเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดบทเพลงที่ไพเราะที่สุดแห่งศตวรรษที่ 20

ผู้กำกับ

• Irwin Winkler

บริษัท ค่ายหนัง

• Winkler Films
• Metro-Goldwyn-Mayer

นักแสดง

• Kevin Kline
• Ashley Judd
• Jonathan Pryce
• Kevin McNally
• Sandra Nelson
• Allan Corduner
• Peter Polycarpou

โปสเตอร์หนัง De Lovely (2004) บทเพลงรักเพื่อชีวิต

รีวิวหนัง De Lovely (2004) บทเพลงรักเพื่อชีวิต

JohnDeSando

เสน่ห์ของรักแท้ที่อยู่เหนือเซ็กส์และอัตตา!
เมื่อนึกถึงมิติต่างๆ มากมายที่สารคดีได้นำเสนอในช่วงนี้ ตั้งแต่ Fahrenheit เวอร์ชันจำลองไปจนถึง Metallica เวอร์ชันดั้งเดิม ฉันรู้สึกยินดีที่จะรายงานว่าภาพยนตร์ชีวประวัติเรื่องนี้ยังคงสมบูรณ์ โดยมีเพลง De-Lovely ของ Irwin Winkler (‘Life as a House’) ซึ่งเป็นเพลงเกี่ยวกับชีวิตในบทเพลงเกี่ยวกับ Cole Porter และภรรยาของเขา Linda

ฉันบอกว่า ‘ในบทเพลง’ เพราะแทบไม่มีช่วงเวลาใดเลยที่ฉันไม่ได้ฟังเพลงของ Porter ที่มีทำนองที่คุ้นเคยจนสามารถนึกถึง ‘Night and Day,’ ‘In the Still of the Night,’ ‘Anything Goes,’ ‘Let’s Misbehave’ และ ‘True Love’ ได้โดยไม่ต้องค้นคว้าหรือยั่วยุใดๆ เควิน ไคลน์รับบทเป็น Porter ด้วยเสน่ห์แบบทักซิโด้ในยุค 1920 ที่โอบกอดรักแท้ในชีวิตของเขา Linda และผู้ชายหลายคนที่ช่วยเติมเต็มความต้องการที่จะรักทุกสิ่งของเขา การปฏิเสธของไคลน์ในการลิปซิงค์หรือเรียนร้องเพลงนั้นทำให้ระลึกถึงพอร์เตอร์ที่ร้องไม่เก่งและความเศร้าโศกอย่างสุดซึ้งของนักแต่งเพลงที่ใช้ชีวิตเพื่อความรักได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ความแตกต่างระหว่างเวอร์ชันนี้กับ Night and Day ของ Cary Grant ในปี 1946 อยู่ที่ความเป็นรักร่วมเพศที่ซ่อนอยู่ของเวอร์ชันหลังและการยอมรับอย่างเปิดเผยของเวอร์ชันก่อน Winkler สร้างช่วงเวลาที่ลินดาตระหนัก ยอมรับ และเสริมแต่งชีวิตทางเลือกของพอร์เตอร์ให้โรแมนติกขึ้นอีกครั้ง เธอพูดถึงผู้ชายว่า “คุณชอบพวกเขามากกว่าฉัน ไม่มีอะไรโหดร้ายถ้ามันทำให้คำสัญญาของคุณเป็นจริง” นี่เป็นงานเขียนที่ยอดเยี่ยมของ Jay Cocks (‘Age of Innocence’) และเป็นความรักของเธอที่แสดงออกในมิติที่เฉพาะเพลโตเท่านั้นที่จะเข้าใจได้อย่างเต็มที่

ดังนั้น ลินดาจึงนิยามเรื่องราวเกี่ยวกับความรักว่าเป็นดนตรี เรื่องราวที่พยายามแสดงใน ‘Evita’ และ ‘Frida’ แต่ไม่เคยแสดงออกได้ดีเท่ากับใน ‘De-Lovely’ แม้ว่า ‘Frida’ จะขนานไปกับชีวิตทางศิลปะของ Frida Kahlo ในภาพวาดของเธอ แต่ ‘De-Lovely’ ได้เรียบเรียงดนตรีของ Porter จนทำให้รู้สึกว่าแต่ละชิ้นถูกเขียนขึ้นเพื่อช่วงเวลาหนึ่งในชีวิตของเขา การพรรณนาของ Judd อาศัยความงามที่เหมือนเครื่องเคลือบดินเผา รอยยิ้มที่แสนหวาน และภูมิปัญญาอันสงบสุขของเธอในการรับใช้ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขซึ่งทำให้ Linda ต้องอับอาย รีดไถเงิน และเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์จาก Porter

เพลงที่ตีความโดย Elvis Costello, Sheryl Crow และ Diana Krall เป็นต้น นำภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าสู่ปัจจุบันด้วยเอฟเฟกต์ ‘เหนือกาลเวลา’ โดยไม่กระทบต่อการพรรณนาถึงยุคสมัยที่ไร้ที่ติของยุคแจ๊สและ Tin Pan Alley ในท้ายที่สุด ภาพยนตร์ชีวประวัติเรื่องนี้ช่วยให้ฉันเข้าใจชีวิตที่คุ้มค่าและเรียกร้องของ Cole Porter ได้ ให้ฉันได้ร้องเพลงและเต้นรำอันไพเราะนานกว่าสองชั่วโมง และทำให้ฉันมองเห็นเสน่ห์ของความรักที่แท้จริงซึ่งเหนือกว่าเรื่องเพศและอัตตาอีกครั้ง “De-Lovely” เป็น “ดนตรีจากห้องที่ไกลออกไป” อย่างที่พรูฟร็อกของเอเลียตคงเคยได้ยิน

oldwobbly

8/10
De-licious

เมื่อคืนนี้ฉันดูหนังเรื่องนี้ที่ลอสแองเจลิส และวันนี้ฉันยังคงเต้นอยู่บนเวที Kevin Kline รับบท Porter ได้ยอดเยี่ยมมาก คุณไม่เคยเห็น Ashley Judd ทำอะไรที่ใกล้เคียงกับการแสดงเป็น Linda Porter เลย ฉันให้อภัยเธอได้ในที่สุดสำหรับภาพยนตร์แฟรนไชส์เรื่องผู้หญิงแกร่งที่ตกอยู่ในอันตรายของ Paramount

นักแสดงเกือบทั้งหมดนำเสนอสิ่งพิเศษบางอย่างในเพลงของ Cole Porter (อาจมีข้อยกเว้นคือ Alanis Morissette แต่คุณอาจคิดต่างในเรื่องนี้) เครื่องแต่งกายสวยงาม สถานที่ถ่ายทำชวนหลงใหล และคุณสามารถละทิ้งความไม่เชื่อและเข้าสู่โลกแห่งศิลปะที่เย้ายวนซึ่งคนเหล่านี้สร้างขึ้นทุกที่ที่พวกเขาไป John Barrowman อาจเป็นผู้ชายที่ดูดีที่สุดที่เคยเดินอยู่หน้าเลนส์กล้อง

ฉันหวังว่า MGM จะมีเงินการตลาดแอบซ่อนไว้และจัดสรรไว้สำหรับ De-lovely…

moonspinner55

6/10
“คุณเคยดูละครเพลงที่ไม่มีตอนจบที่มีความสุขไหม”

ฉากเปิดของเรื่อง De-Lovely ของ Irwin Winkler แทบจะดูไม่ค่อยดีเลย: Kevin Kline ซึ่งแต่งหน้าเป็นชายชรา รับบทเป็น Cole Porter นักแต่งเพลง โดยมีไกด์ที่เป็นมิตรนำทางอย่างไม่เต็มใจนักในชีวิตที่มีสีสันและฟุ่มเฟือยของเขาซึ่งเต็มไปด้วยเพื่อน คนรัก และ Linda ภรรยาและผู้สนับสนุนที่คบหากันมายาวนาน (มันมีกลิ่นอายของ Dickens เล็กน้อย) ถึงกระนั้น ผู้กำกับ Winkler และ Jay Cocks ผู้เขียนบทก็สามารถเล่าเรื่องราวของ Porter ได้อย่างลื่นไหลและน่าสนใจ โดยเริ่มตั้งแต่ช่วงที่เขาพบกับ Linda หญิงหย่าร้างที่สวยที่สุดในปารีสในปี 1919 เพลงประกอบละครเพลงแทรกเข้ามาอย่างแนบเนียน—อาจเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงหรือการซ้อม การแสดงในไนท์คลับ หรือเป็นการแสดงแฟนตาซีที่พลิกผันฉากดังกล่าว—ทำให้ชีวประวัตินี้ดูมีชีวิตชีวาทั้งทางสายตาและทางเสียง ไคลน์และแอชลีย์ จัดด์สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันได้ในฐานะสามีภรรยา

โดยเธอมีสุขภาพไม่ดี ส่วนเขาเองก็ยุ่งอยู่กับการมีสัมพันธ์ชู้สาวกับผู้ชายคนอื่น ความภักดีในมิตรภาพของพวกเขาได้รับการจัดการอย่างมีรสนิยม จริงๆ แล้ว หนังเรื่องนี้มีรสนิยมดี และนี่เป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย ความเป็นเกย์ของพอร์เตอร์ถูกเปิดเผยอย่างสนุกสนาน (เพื่อไม่ให้ผู้ชมที่เป็นเพศตรงข้ามท้อแท้) แต่ธรรมชาติทางเพศที่ไม่แน่นอนของเขาสะท้อนออกมาให้เห็นในความผิดหวังที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ของลินดาเท่านั้น ลองนึกภาพว่าภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดยผู้กำกับอย่างบ็อบ ฟอสส์ ซึ่งอาจจินตนาการถึงด้านที่เสื่อมโทรมกว่าของพอร์เตอร์พร้อมกับความเข้มแข็ง “De-Lovely” ฉายสลับไปมาระหว่างหน้าจอกับเนื้อเรื่องรองเกี่ยวกับการแบล็กเมล์ที่ถูกหยิบยกขึ้นมาแล้วลืมไป ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหนังเรื่องนี้จะต้องถูกใจผู้ที่อยากอ่านเรื่องราวซึ้งๆ ที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก แม้ว่าตอนจบจะชวนให้นึกถึงเพลง “All That Jazz” ของ Fosse และนักร้องร่วมสมัยอย่าง Robbie Williams, Elvis Costello, Sheryl Cow และคนอื่นๆ ก็ตาม แต่หนังเรื่องนี้กลับบิดเบือนจนดูไม่เข้ากับยุคสมัย ซึ่งดูเหมือนว่าจะตั้งใจอย่างบริสุทธิ์ใจและอธิบายไม่ถูก **1/2 จาก ****

shadowycat

7/10
“การแสดงชั้นยอด” ยอดเยี่ยมมาก

เป็นละครเพลงที่หาชมได้ยากที่สุดในบรรดาละครเพลงทั้งหมด ละครเพลงเรื่องนี้นำเสนอความสัมพันธ์ระหว่างโคล พอร์เตอร์ ภรรยาของเขา และลินดา ลี พอร์เตอร์ (ซึ่งจริงๆ แล้วอายุมากกว่าเขา ต่างจากแอชลีย์ จัดด์ที่อายุน้อยกว่าเควิน ไคลน์ที่รับบทพอร์เตอร์อย่างเห็นได้ชัด) ซึ่งถือเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่เล่าถึงอัญมณีของ Great American Song Book ผ่านเรื่องราวดนตรีสั้นๆ ที่สำรวจเบื้องหลังของดนตรี

ฉันประทับใจที่ไคลน์ซึ่งมีอายุมากพอสมควรแล้ว แสดงให้เห็นว่าพอร์เตอร์เป็นชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่าไคลน์อย่างเห็นได้ชัด เป็นภาพยนตร์ที่ดีทีเดียว รายละเอียดต่างๆ เหล่านี้ไม่สำคัญ เขาเก่งมากด้วย น่าจะได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงอย่างน้อยหนึ่งครั้ง
ภาพยนตร์เรื่องนี้ทอเรื่องราวที่ซับซ้อนระหว่างชีวิต ความรัก และดนตรีของโคล เพลงที่ขับร้องโดยเควิน ไคลน์ และนักแสดงแจ๊สและป๊อประดับซูเปอร์สตาร์ – หากคุณชอบนักร้องร่วมสมัยเหล่านี้ – เอลวิส คอสเตลโล, อลานิส มอร์ริเซ็ตต์, เชอริล โครว์, ไดอาน่า ครอล ฯลฯ การจดจำนักร้องเหล่านี้ด้วยสายตาจะเป็นส่วนหนึ่งของความสนุก ฉันต้องสารภาพว่าฉันจำนักร้องเหล่านี้ไม่ได้มากนัก

ยังมีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ประกอบฉากบ้าง แต่โดยรวมแล้วถือว่าดีกว่าค่าเฉลี่ย แม้ว่าฉันจะต้องดิ้นรนกับวินัยในตนเองที่จะไม่แสดงความคิดเห็นที่เฉียบแหลมระหว่างการฉายภาพยนตร์ก็ตาม

ตัวอย่างเช่น เสื้อลายทางตัวเดียวกับที่ตัวละครหลักสวมในสองฉากที่แตกต่างกัน และเพชรเทียมมือสองที่เห็นได้ชัดว่าไม่ทนทานซึ่งใส่กับเครื่องประดับที่หรูหราแต่ดูเชยและไม่ถูกต้อง ไม่มีทางที่จะเทียบได้กับไข่มุกมิกิโมโตะของแอชลีย์ จัดด์…

มันดูชุ่มฉ่ำและสดใส และฉันสนุกกับการที่เวลาถูกขยายออกไประหว่างบทต่างๆ ในเพลงจริงๆ เป็นภาพยนตร์ที่สวยงาม และไม่ไม่สม่ำเสมอเลย ซึ่งถือว่าผิดปกติมากเมื่อเทียบกับมาตรฐานในปัจจุบัน เพราะโดยรวมแล้วลื่นไหลและถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก นอกจากนี้: ไม่มี CGI

นี่คือภาพยนตร์จอเงินแบบเก่าที่ฉายแบบ 3 ต่อ 3 ม้วน

สำหรับฉันโดยเฉพาะ มันมีความหมายมาก เพราะในชีวิตของฉันเอง ฉันได้สัมผัสประสบการณ์ความสัมพันธ์ที่คล้ายคลึงกันมากกับความสัมพันธ์ของลินดาและโคลมาเป็นเวลากว่าทศวรรษ ดังนั้นฉันจึงเข้าใจเรื่องราวของพวกเขาจากประสบการณ์ตรง นอกเหนือจากดนตรีและประวัติศาสตร์ที่ถ่ายทอดออกมาแล้ว ฉันขอคารวะต่อมืออันคล่องแคล่วของเจย์ ค็อกส์ที่สามารถทำให้ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของพวกเขาดูยุติธรรมและเข้าใจได้ยาก

ทั้งฉันและเพื่อนๆ ไม่รู้จักโคล พอร์เตอร์มากนัก นอกจากมรดกทางดนตรีของเขา ดังนั้นประสบการณ์ในการสำรวจดนตรีของเขาภายใต้ฉากหลังของช่วงชีวิตของเขาจึงทรงพลัง มากกว่าแค่ภาพยนตร์ธรรมดาๆ ทั่วไป เราสัมผัสได้ว่าได้ผ่านอะไรบางอย่างที่มหัศจรรย์และน่าอัศจรรย์ ซึ่งนั่นคือสิ่งที่การดูหนังควรจะเป็น

แต่ไม่แน่ใจว่ามันจะส่งผลต่อเมืองพีโอเรียอย่างไร นี่อาจจะเป็นภาพยนตร์ที่ได้รับความนิยมอย่างมากจากนักวิจารณ์ เพลงประกอบก็น่าจะออกมาเยี่ยมยอด และหากออกฉายแบบจำกัดโรง ก็จะกลายเป็นภาพยนตร์คัลท์คลาสสิกเลยทีเดียว

ดูหนังออนไลน์ ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน

Empress Wu (1963) พระนางบูเช็กเทียน

From God to Husband (2024) กลับชาติมาหารัก

A Lonely Hero s Journey (2024) เส้นทางวีรบุรุษ

Meet You at the Blossom (2024) ก่อนดอกไม้บาน

The United States vs. Billie Holiday (2021) บิลลี ฮอลิเดย์ เสียงเพลงสู้อเมริกา